Reżyserka nie ukrywa, że wizyta w studiu filmowym Warner Bros. w Londynie, gdzie krÄ™cono „Harry’ego Pottera”, zrobiÅ‚a na niej ogromne wrażenie. Wraz z mężem i dziećmi niemal przez dziewięć godzin podziwiaÅ‚a setki rekwizytów, nietuzinkowÄ… scenografiÄ™ sterowanÄ… specjalnymi systemami i kostiumy dopracowane w każdym szczególe. Maria Sadowska podkreÅ›la, że jest wielkÄ… fankÄ… nie tylko kultowej już serii o mÅ‚odym czarodzieju, ale także innych filmów z gatunku fantasy. Najbardziej intrygujÄ… jÄ… produkcje naszpikowane efektami specjalnymi.
– Wizyta w Warner Bros. byÅ‚a dla mnie bardzo fantastycznym przeżyciem, moje dzieci też byÅ‚y zachwycone. Ja w ogóle jestem fankÄ… Harry’ego Pottera, zresztÄ… to jest bardzo fanowskie, bo trzeba wiedzieć, co byÅ‚o w której części, kto jest kim, kto miaÅ‚ jaki rekwizyt w rÄ™ku – mówi agencji Newseria Lifestyle Maria Sadowska.
Reżyserka obserwowaÅ‚a wszystko z zapartym tchem. InteresowaÅ‚y jÄ… również wszelkie kwestie techniczne: scenografia, kostiumy, kunszt charakteryzatorów i wykorzystanie efektów specjalnych.
– Dla mnie bardzo ciekawe byÅ‚o również to, jak oni krÄ™cili te sceny. MyÅ›laÅ‚am, że wiÄ™kszość zostaÅ‚a zrobiona w tzw. CGI, czyli że byÅ‚y to grafiki komputerowe, ale okazuje siÄ™, że nie. Tam byÅ‚o budowanych mnóstwo rzeczy, te różne stworzenia, które tam wystÄ™pujÄ…, dziaÅ‚aÅ‚y dziÄ™ki caÅ‚ym systemom mechanicznym. Niesamowita praca tak wielu ludzi po to, żeby zrealizować scenÄ™, która trwa np. 30 sekund. SzczÄ™ka mi opadÅ‚a i to byÅ‚o dla mnie bardzo ciekawe, jeżeli chodzi o warsztat filmowca – mówi.
Marysia Sadowska cieszy siÄ™, że mogÅ‚a zobaczyć od kulis, jak powstajÄ… filmy z gatunku, który najbardziej jÄ… intryguje.
– Kocham filmy science fiction, kocham filmy fantasy i bardzo ubolewam, że w Polsce takich filmów siÄ™ nie krÄ™ci, że robimy bardzo maÅ‚o efektów specjalnych, ale wiadomo, że jest to kwestia finansów, nie mamy na to pieniÄ™dzy. Ale tym bardziej dla mnie byÅ‚a bardzo ciekawa ta wycieczka – mówi.
To wszystko tak ją pochłonęło, że spędziła tam trzy razy więcej czasu, niż było to przewidziane. Mimo wielu wrażeń zupełnie nie czuła zmęczenia.
– To jest tour, który możesz przejść w trzy godziny, a ja siedziaÅ‚am chyba z osiem albo dziewięć godzin. Już moje dzieci i mój mąż mówili: „Dobra, już wychodzimy, już chodź, chodź”, a ja po prostu oglÄ…daÅ‚am wszystko dokÅ‚adnie, charakteryzacje, fragmenty scenografii, wszystko ze wszystkich stron – dodaje reżyserka.
