W kwietniu artysta skoÅ„czyÅ‚ 70 lat i obchodzi jubileusz 45-lecia pracy artystycznej. Z tej okazji na wystawie w Teatrze 6.piÄ™tro prezentuje plakaty teatralne do tej pory nieeksponowane nigdzie indziej. To ta część jego twórczoÅ›ci, którÄ… znajÄ… przede wszystkim miÅ‚oÅ›nicy teatru. Andrzej PÄ…gowski nie ukrywa, że te prace powstawaÅ‚y w zupeÅ‚nie innych warunkach niż te wykonywane na zlecenie filmowców, ponieważ jego zdaniem dużo trudniej jest uchwycić w jednym obrazie spektakl niż film. On jednak nie boi siÄ™ wyzwaÅ„, wciąż jest aktywny zawodowo i jak zapewnia, wkrótce zaskoczy odbiorców nowymi, wyjÄ…tkowo ciekawymi projektami.
Andrzej PÄ…gowski to najwybitniejszy polski plakacista. Jest autorem ponad 1,5 tys. plakatów, twórcÄ… scenografii, murali, okÅ‚adek magazynów i rysunków. ZaufaÅ‚o mu wielu wybitnych twórców, m.in. Krzysztof KieÅ›lowski, Andrzej Wajda, StanisÅ‚aw Bareja, Adam Hanuszkiewicz czy Wojciech Smarzowski. Wystawa jego prac w Teatrze 6.piÄ™tro zostaÅ‚a zorganizowana w ramach projektu Sztuka na 6.
– Kiedy teatr dowiedziaÅ‚ siÄ™ o tym, że mam jubileusz 70-lecia, zaproponowano mi takÄ… wÅ‚aÅ›nie wystawÄ™. Jest to o tyle fajne, że, po pierwsze, strasznie trudno zrobić dużą jubileuszowÄ… wystawÄ™, bo kultura jest, jaka jest, i ma siÄ™ trudno, a poza tym pomyÅ›laÅ‚em, że ludzie gÅ‚ównie znajÄ… moje plakaty filmowe: z „Misia”, z filmów Wajdy, KieÅ›lowskiego czy Agnieszki Holland, natomiast nie znajÄ… teatralnych. I dlatego ta wystawa jest dla mnie frajdÄ…, bo jak sobie oglÄ…dam te prace, to mówiÄ™: kurczÄ™, zapomniaÅ‚em, że ten plakat miaÅ‚em w kolekcji. I myÅ›lÄ™, że dla ludzi też to bÄ™dzie ciekawe – mówi agencji Newseria Lifestyle Andrzej PÄ…gowski.
Grafik podkreÅ›la, że każdy plakat ma innÄ… historiÄ™ i niesie ze sobÄ… inny Å‚adunek emocjonalny. Prezentowane na wystawie prace powstawaÅ‚y w różnych okolicznoÅ›ciach.
– Przede wszystkim strasznie ceniÄ™ zlecenie. Dla mnie każda możliwość zmierzenia siÄ™ z nowym, zaskakujÄ…cym tematem, a szczególnie z plakatem teatralnym, bo film to jest Å‚atwizna, oglÄ…da siÄ™ film i już tak naprawdÄ™ wychodzÄ…c, mam pomysÅ‚, a jednak sztuka teatralna jest zadaniem, które wymaga wyobraźni. Ja co prawda wspieram siÄ™ reżyserem, scenografem, kostiumologiem, mÄ™czÄ™ ich o podpowiedzenie, ale w sumie to i tak jest wÅ‚asna projekcja – tÅ‚umaczy.
Artysta nie ukrywa, że sam ma ogromny sentyment do wielu swoich prac i zawsze z przyjemnoÅ›ciÄ… do nich wraca. Uważa, że majÄ… ponadczasowy wydźwiÄ™k i mogÄ… zainteresować odbiorców w różnym wieku.
– Jest tutaj kilka hitowych, bardzo znanych prac. Jest mój czoÅ‚owy plakat, który noszÄ™ na wszystkich tapetach, kurtkach i tym podobnych rzeczach, czyli „Hamlet” dla teatru w Legnicy, zrobiony bardzo dawno temu. Jest kilka plakatów szekspirowskich, które robiÅ‚em dla warszawskiego Teatru Ochoty, jest wspaniaÅ‚y „Madame Butterfly”, który bardzo lubiÄ™, zrobiony dla Teatru Wielkiego. Jest też „Folwark zwierzÄ™cy”, który polecam do kontemplacji, ponieważ myÅ›lÄ™, że w dzisiejszych czasach ten motyw graficzny, który jest na plakacie, ma bardzo duże znaczenie – mówi.
Andrzej PÄ…gowski jest artystÄ… speÅ‚nionym i nie kryje dumy ze swojego dorobku zawodowego. Zapewnia też, że nie wybiera siÄ™ na emeryturÄ™, wciąż drzemie w nim duży potencjaÅ‚ twórczy i jeÅ›li chodzi o plakaty, to nie powiedziaÅ‚ jeszcze ostatniego sÅ‚owa. Nadal przyjmuje zlecenia i liczy na nietuzinkowe wyzwania.
– Moje marzenia sÄ… takie, żebym po prostu jak najdÅ‚użej uprawiaÅ‚ ten zawód i żebym jak najdÅ‚użej miaÅ‚ z niego satysfakcjÄ™. CaÅ‚y czas mam dużo roboty, caÅ‚y czas przychodzÄ… zlecenia i one sÄ… coraz bardziej abstrakcyjne. Teraz pracujÄ™, nie mogÄ™ jeszcze zdradzić konkretów, ale nad dwoma kompletnie karkoÅ‚omnymi projektami. To daje potężnÄ… satysfakcjÄ™. MyÅ›lÄ™ wiÄ™c, że najważniejszÄ… rzeczÄ… jest to, żeby byÅ‚o zdrowie, żebym dawaÅ‚ sobie radÄ™ z tymi wszystkimi rzeczami i żeby moi odbiorcy mówili: zaskakujesz nas, widzimy coÅ› fajnego – podkreÅ›la.
Grafik przyznaje, że jubileusze skłaniają go do refleksji i uświadamiają, jak szybko biegnie czas. Jego zdaniem nie warto jednak zbyt często patrzeć w kalendarz, bo nieważne, ile ma się lat, tylko ile w sobie siły, energii i chęci do działania. On sam zauważa, że postrzeganie świata, jego prace i podejście do sztuki dojrzewają razem z nim.
– Ja zawsze baÅ‚em siÄ™ dat, bo jednak jesteÅ›my spoÅ‚eczeÅ„stwem, które poważnie traktuje czÅ‚owieka, jeżeli chodzi o czynny zawód, powiedzmy do czterdziestki. Po pięćdziesiÄ…tce już mówiÄ…: a, leciwy, po sześćdziesiÄ…tce – emeryt, siedemdziesiÄ…tka – nie wiem, czy wolno w ogóle żyć i uprawiać zawód. Ale jeżeli chodzi o sztukÄ™, to nie ma to żadnego znaczenia. Moim idolem zawsze byÅ‚ Picasso, który do późnych lat byÅ‚ twórczy. Bardzo Å‚atwo być mÅ‚odym i robić różne rzeczy, natomiast w momencie, kiedy siÄ™ już dużo przeszÅ‚o, ma siÄ™ doÅ›wiadczenie i skalÄ™ porównawczÄ…, to wtedy walka o nowy pomysÅ‚, o kreatywność jest zupeÅ‚nie inna, ona jest wywalczona, nie idzie z Å‚atwiznÄ… – dodaje artysta.
WystawÄ™ Andrzeja PÄ…gowskiego „Teatralnie” można oglÄ…dać w Teatrze 6.piÄ™tro do 7 maja.
