Jego poczatki nierozerwalnie wiaza sie z greckim bogiem wina, urodzaju, a takze z kultem narodzin i smierci. Dla uczczenia Dionizosa starozytni Grecy wyprawiali dwa razy do roku huczne uroczystosci. To byly poczatki teatru, kt?ry przez wieki mial swoje lepsze i gorsze momenty. I choc w obecnych czasach nie brakuje rozrywek multimedialnych, to znajduja sie chetni do realnego kontaktu z aktorem i przezyc, jakie daje teatr.
Historia polskiego teatru jest dluga i trudno ja zawrzec w kilku slowach. Jednakze warto wiedziec, ze poczatki rodzimego teatru siegaja sredniowiecza, kiedy to mial misje ewangelizacji. Az do epoki Oswiecenia byl wierna kopia tego, co dzialo sie na zachodzie Europy. Koniec XVIII wieku to czas, kiedy polscy artysci zaczeli tworzyc wlasne, oryginalne formy. Tak sie dzieje po dzis dzien. Teatr trwa – twierdzi Maria Seweryn, aktorka Och-Teatru i Teatru Polonia. „Pamietam takie zdania i takie teorie – kiedy technika poszla bardzo do przodu, cala sfera wizualna, mozliwosci techniczne – ze teatr tego nie wytrzyma, nie przetrwa. Okazalo sie, ze to najprostsze spotkanie aktora z widzem, tu i teraz, czlowieka z czlowiekiem jest nie do wykluczenia przez zadna technike.”
Dawniej teatr byl niezwykle popularna rozrywka i pasjonowal bardzo wielu ludzi. Wyjscie na spektakl bylo niezwyklym wydarzeniem, czasem wrecz swietem. Obecnie Polacy coraz czesciej wybieraja teatr jako forme rozrywki. Jak pokazuja badania przeprowadzone przez CBOS, co piaty rodak w 2013 roku odwiedzil teatr. Jest to najwyzszy odsetek w ciagu ostatnich 26 lat. Artur Barcis, aktor, kt?ry wystepuje m.in. na deskach Och-Teatru, twierdzi „[…] zeby przyjsc do teatru trzeba poczuc taka potrzebe. Trzeba chciec to przezyc. Czasem trzeba najpierw to poznac, bo sa ludzie, kt?rzy nigdy w zyciu w teatrze nie byli i moze jak przyjda to sie zorientuja, ze jest to cos bardzo fajnego.[…] Nie jest projekcja filmowa, nie jest tez cyrkiem. Jest zdarzeniem, kt?re juz nigdy sie nie powt?rzy, bo nawet jesli jutro bedziemy grac ten sam spektakl, to on zawsze bedzie troche inny i widok na widownie tez bedzie inny. To jest sztuka zywa.”
Ci, kt?rzy nie chodza na przedstawienia, poniewaz mysla, ze sa one skostniale i nudne, bardzo sie myla. Wsp?lczesny teatr jest ciekawy. Bilety na niekt?re sztuki rozchodza sie jak swieze buleczki – sale pekaja w szwach. „Widze, jak ludzie tlumnie przychodza do teatr?w, jak tych teatr?w prywatnych powstaje coraz wiecej. Ludzie chca zywej sztuki. Sztuki, kt?ra jest tworzona przez ludzi dla ludzi” – twierdzi aktor Rafal Rutkowski i dodaje, ze „[âŚ] W teatrze, zeby pobudzic widza, trzeba zawodowstwa. Stad tez bardzo czesto zdarza sie tak, ze widzowie przychodza na slaby teatr i tym sie zrazaja. Wtedy m?wia, ze teatr jest nudny, nie porusza itd. Znajac te realia zachecam, by wybierali odpowiednio sztuki teatralne.”
Wsp?lczesny teatr idzie z duchem czasu – wykorzystuje nowe technologie, nie tylko w scenografii, ale i w samej narracji. Wykorzystuje sie ciekawe rozwiazania zwiazane z muzyka, a takze z miejscem przedstawien. Dzis p?jscie do teatru nie oznacza wcale odwiedzenia teatralnego gmachu. Aktorzy graja w industrialnych miejscach, czy tak jak Teatr Polonia wychodza po prostu w plener. „Cieszy mnie to, ze w tym roku bedziemy mogli grac spektakle nasze plenerowe na Placu Konstytucji i przed Och-Teatrem. To sa spektakle, kt?re mozemy grac bez bilet?w, gratis dla kazdego, kto tylko bedzie chcial tamtedy przejsc. [âŚ] To jest jedna z naszych ulubionych form spotkania z widzami” – zaznacza Maria Seweryn.
Jak wygladac bedzie przyszlosc teatru? Wielu aktor?w, wystepujacych na deskach sceny, zacytowaloby wiersz Stanislawa Wyspianskiego „Teatr m?j widze ogromny, wielkie, powietrzne przestrzenie, ludzie je pelnia i cienie, ja jestem grze ich przytomny.” Niewatpliwie zalet chodzenia do teatru jest wiele. Nie tylko dostarcza on rozrywki, ale tez ksztaltuje wyobraznie i daje wiele temat?w do dyskusji. A przede wszystkim dostarcza niezapomnianych wrazen.
Â
 Â
