Choć mieszkaÅ„cy dużych miast skarżą siÄ™ wiosnÄ… i latem na ataki agresywnych ptaków, to ornitolodzy zapewniajÄ…, że nie ma wiÄ™kszych powodów do obaw. Wrony siwe broniÄ… przed przechodniami podlotów, czyli swoich pisklÄ…t, które wyszÅ‚y z gniazd i nie potrafiÄ… jeszcze latać, ale nie zrobiÄ… ludziom wiÄ™kszej krzywdy. WiÄ™cej szkody może przynieść nieodpowiednia reakcja – zamiast panicznej ucieczki i próby odstraszania ptaków lepiej osÅ‚onić twarz rÄ™koma i wycofać siÄ™ z danego terenu. Można także spróbować przenieść pisklaki w bezpieczne miejsce albo poprosić o interwencjÄ™ Straż MiejskÄ….
– Ataki ptaków na ludzi to co roku jest gorÄ…cy temat i dotyczy wÅ‚aÅ›ciwie jednego gatunku – wron siwych. Te ataki to po prostu obrona mÅ‚odych, które akurat wychodzÄ… z gniazd. SÄ… one jeszcze dosyć nieporadne, a czÄ™sto znajdujÄ… siÄ™ w miejscach, w których przechodzi dużo ludzi. Ich rodzice czujÄ… wiÄ™c, że maÅ‚e sÄ… zagrożone i w zwiÄ…zku z tym, żeby zwiÄ™kszyć dystans do swoich dzieci, atakujÄ… przechodniów. Ta sytuacja jest jednak bardzo Å‚atwa do rozwiÄ…zania, bo wystarczy takie mÅ‚ode przenieść nawet kilkanaÅ›cie metrów dalej i poÅ‚ożyć w jakimÅ› ustronnym miejscu. Dotykanie podlotów nie powoduje, że rodzice je porzucÄ… – mówi agencji Newseria Lifestyle dr Agnieszka Czujkowska, dyrektorka z OÅ›rodka Rehabilitacji Ptaków Chronionych „Ptasi Azyl” w Miejskim Ogrodzie Zoologicznym im. Antoniny i Jana Å»abiÅ„skich w Warszawie.
Możemy też zgÅ‚osić sprawÄ™ do Straży Miejskiej, która w odpowiedni sposób zabezpieczy pisklÄ™ta. Jak zauważa ekspertka, wokóÅ‚ tej sytuacji robi siÄ™ dużo niepotrzebnego zamieszania, które tylko potÄ™guje negatywne odczucia i powoduje niewÅ‚aÅ›ciwe reakcje.
– SÅ‚yszymy, że ludzie w panice uciekajÄ… przed wronami, upadajÄ…, raniÄ… siÄ™, rozbijajÄ… sobie nosy, Å‚okcie, wiÄ™c zdecydowanie to nie jest taka reakcja, jakÄ… powinniÅ›my mieć. Tutaj dużo zÅ‚ego zdecydowanie zrobiÅ‚ Hitchcock. Ale trzeba pamiÄ™tać, że to sÄ… o wiele mniejsze od nas ptaki i nie zrobiÄ… nam krzywdy. Wystarczy zasÅ‚onić twarz rÄ™kÄ…, wycofać siÄ™ i zmienić kierunek, żeby oddalić siÄ™ od miejsca zagrożenia – mówi dr Agnieszka Czujkowska. – Interpretujmy tÄ™ sytuacjÄ™ zupeÅ‚nie inaczej: nie jako atak przyrody na nas, tylko jako wzór rodzicielstwa. Bo naprawdÄ™ trzeba dużo miÅ‚oÅ›ci i odwagi, żeby wrona, która waży kilkaset gramów, rzuciÅ‚a siÄ™ na czÅ‚owieka, który waży Å›rednio 75 kg.
Jak zauważa, wrona nigdy nie zostawia swojego pisklÄ™cia, dlatego też wszelkie próby odstraszania jej sÄ… pozbawione sensu.
– Wiele osób mówi: odstraszmy te wrony. Ale one siÄ™ nie przesunÄ…, bo tam majÄ… maÅ‚e dziecko, w zwiÄ…zku z czym jedyne, co możemy zrobić, to po prostu przesunąć je w bezpieczne miejsce. Å»adne parasolki, polewanie wodÄ… czy machanie patykiem nie ma sensu, bo wrona i tak wróci, dlatego że tam jest jej dziecko. To jest zaledwie tydzieÅ„, póÅ‚tora i problem mija. Te wrony przenoszÄ… swoje dziecko, a później ono już jest na tyle duże, że jest w stanie podążać za rodzinÄ… – mówi ekspertka.
Ptaki zazwyczaj nie atakujÄ… znienacka, tylko zawsze ostrzegajÄ… na wiele sposobów.
– Wrona najpierw bÄ™dzie krakaÅ‚a, dajÄ…c znaki, żeby siÄ™ do niej nie zbliżać, bÄ™dzie lataÅ‚a coraz niżej i caÅ‚y czas wokalizowaÅ‚a. Jeżeli tego nie zauważymy, bo np. mamy sÅ‚uchawki na uszach, to wchodzimy w Å›rodek cyklonu, dlatego że zbliżamy siÄ™ do czyjegoÅ› dziecka i stanowimy dla niego zagrożenie. Po prostu trzeba umieć czytać te sygnaÅ‚y – dodaje dr Agnieszka Czujkowska.