26 listopada pozegnalismy w Lidzbarku Warminskim mjr. Lucjana Deniziaka ps. „Orzel”. zolnierz 5 Wilenskiej Brygady Armii Krajowej zmarl 22 listopada.
– Zaszczytem bylo m?c poznac czlowieka o tak wielkim sercu i niezlomnym charakterze, kt?ry cale swoje zycie nosil w sercu Polske i kochal ja ponad wszystko. Dziekujemy za wszystko, czego nas nauczyles Przyjacielu. Na zawsze w pamieci i sercu – powiedziala ppor. Anna Szczepanska z 4 Warminsko-Mazurskiej Brygady OT, kt?rej zolnierze bardzo czesto odwiedzali majora Deniziaka.
W ostatniej drodze Bohaterowi towarzyszyli zolnierze z 43 Batalionu Lekkiej Piechoty w Braniewie, wchodzacego w sklad 4 Warminsko-Mazurskiej Brygady Obrony Terytorialnej.
W trakcie pozegnalnych uroczystosci zolnierze pelnili honorowa warte przy trumnie, niesli poduszki z odznaczeniami wreczonymi mjr. Deniziakowi i jego zdjeciem, obecni byli takze oficerowie 4W-MBOT.
Mjr Lucjan Deniziak urodzil sie w 1926 r., w Wojtkowicach. W 1943 r. zostal zwerbowany do Armii Krajowej. Do polowy roku 1944 byl lacznikiem w rejonie Bialystok – Grodno – Lida. Tajna poczte umieszczal w gipsie rzekomo zlamanej reki. W 1944 r., po powrocie z tajnej misji z Wyszkowa, „Orzel zostal zatrzymany przez zolnierzy Armii Czerwonej, jednak udalo mu sie zbiec. Od 1945 r. sluzyl w 5. Wilenskiej Brygadzie AK, nastepnie w 3. Wilenskiej Brygadzie NZW w kompanii ppor. Ryszarda Sosnowskiego „Wydry”, a takze u mjr. Zygmunta Szendzielarza „nupaszki”. Byl uczestnikiem bitwy pod Gajrowskimi oraz ostatnim zyjacym z oddzialu „Wydry”.
Podczas patrolu i przenoszenia tajnej poczty 21 pazdziernika 1947 r. zostal aresztowany i zatrzymany (wczesniej byl aresztowany w 1946 r., w?wczas udalo mu sie zbiec). Trafil do aresztu w Ciechanowcu, gdzie byl brutalnie przesluchiwany i ostatecznie skazany na 8 lat wiezienia.
W grudniu 1951 r. otrzymal propozycje podpisania wsp?lpracy w zamian za natychmiastowe zwolnienie i dobra prace. Odm?wil i trafil na 72 godziny do karceru wodnego. Wiezienie opuscil w styczniu 1952 r. Zostal skierowany na teren powiatu lidzbarskiego, do miejscowosci naniewo, do pracy w tartaku, jako kierowca. Pomimo duzych nacisk?w i represji nie zapisal sie do PZPR. W 2018 r., za swoje zaslugi, zostal odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dude Krzyzem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2020 roku „Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodleglosci”.
28 maja 2020 r. na wniosek Dow?dcy 4 Warminsko-Mazurskiej Brygady Obrony Terytorialnej, otrzymal akt mianowania na stopien majora.
Mjr Lucjan Deniziak zmarl 22 listopada 2020 r. Mial 94 lata.
dostarczyl infoWire.pl